28.1.08

13 : Θεός σχωρέστον

Η Σάντυ Καψοκώλη και η Γερτρούδη Καλαμπαλίκη συνοδεύουν την πεθερά της πρώτης, Ανδρονίκη-Μπούμπα Καψοκώλη, στη Μητρόπολη Αθηνών για να προσκυνήσουν το σκήνωμα του μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλου.

Γ.Κ.: Τι κρύο είναι αυτό Θεέ μου! Μου χρωστάς μεγάλη χάρη χρυσή μου να το ξέρεις.
Σ.Κ.: Δεν θα το άντεχα να έρθω μονάχη μου με δαύτη. Λύσσαξε από το πρωί με το που το έμαθε χρυσή μου στον Αυτιά!
Γ.Κ.: Αυτιά βλέπει;
Σ.Κ.: Ναι! Φανατικά!
Γ.Κ.: Τί ρωτάω. 100 χρονών κοντεύει! Στο target group του Αυτιά ανήκει!
Σ.Κ.: Άσε που ταράχτηκε κιόλας βλέποντας τον.
Γ.Κ.: Γιατί;
Σ.Κ.: Με το που ξεκίνησε την εκπομπή του βγήκε κίτρινος σα τη ρέγκα με δυο άσπρες τούφες στα μαλλία. Σα τη Morticia την Adams ήτανε a la garcon όμως. Άσπρισε από τη στεναχώρια του από τα δυσάρεστα νέα του θανάτου του αρχιεπισκόπου όπως είπε.
Γ.Κ.: Ο Χριστός και η Παναγία και εγώ θα ταραζόμουν, χρυσή μου! Να μου το θυμηθείς όμως σύντομα τον Αυτιά θα τον δούμε στη Βουλή με αυτά που κάνει. Έστω και αλμπίνος!
Σ.Κ.: Δεν έχεις και άδικο. Ο Κώστας έχει ανάγκη τέτοιους ανθρώπους δίπλα του.

Α-Μ Κ.: Σκάστε κλώσσες! Ακούγεστε! Αντίχριστες!

Γ.Κ.: Θα τη πνίξω! Με τα ίδια μου τα χέρια θα τη πνίξω!
Σ.Κ.: Σωπάστε μητέρα! Μη τη ξεσυνερίζεσαι χρυσή μου! Σε λίγο φτάνουμε.
Γ.Κ.: Τι φτάνουμε χρυσή μου ακόμα στη Πανδρόσου είμαστε! Το βράδυ έχω μπιρίμπα στη Σαρίδη. Δεν θα προλάβω.
Σ.Κ.: Κάνε λίγο υπομονή.
Γ.Κ.: Δεν μου λες χρυσή μου, δεν την αφήνουμε εδώ να πάμε στη Σαμαρά που είναι και κοντά να δούμε καμία γούνα;
Σ.Κ.: Τρελάθηκες! Αν την αφήσω μονάχη της ρεζίλι θα γίνουμε. Την ξέρεις τώρα. Θα δει καμία κάμερα και θα ορμήσει να κάνει δηλώσεις. Δεν έχω όρεξη να με πιάσει ο Χίος στο στόμα του.
Γ.Κ.: Κοίτα καλέ ο Πρέκας!
Σ.Κ.: Ομορφάντρας!
Γ.Κ.: Ναι τη δεκαετία του 70 δε λέω ήταν. Τώρα είναι μόνο για τη Λαμπίρη!
Σ.Κ.: Πολύ με συγκίνησε η Λαμπίρη! Είχε ένα βλέμμα σήμερα! Χαμένο!
Γ.Κ.: Το κανονικό της είναι αυτό,χρυσή μου.
Σ.κ.: Τι λές καλέ. Ο Χαρούλης ο Σιανίδης μου είπε ότι της είχανε δώσει ηρεμιστικό για να σταθεί στα πόδια της και να βγάλει την εκπομπή.
Γ.Κ.: Ηρεμιστικό πήρε από μόνη της γιατί απο τη μια είχε τον Κινούση σε κατάσταση transe να τις διαβάζει ποιήματα του - ραψωδίες ολόκληρες θα έλεγα- και από την άλλη τον Πρέκα να κλαίει και να γεμίζει το πλάνο από τις μύξες του όταν το πρώτο συνθετικό κάθε λέξεις που άκουγε ήταν -χριστό. Κάποια στιγμή κόντεψε να πνίγει τον έπιασε και λόξιγκας. Πόσο να αντέξει η χριστιανή,χρυσή μου.
Σ.Κ.: Τι τα θες! Η Τατιανή όμως κυρία!
Γ.Κ.: Ναι! Ναι! Τις είπανε ότι στις κηδείες φοράνε πέρλες και κρέμασε κάτι αγκονάρια στο λαιμό της. Κύφωση θα έπαθε το ζώον. Τη Φρειδερίκη μου θύμισε στη κηδεία του Παύλου.

Α-Μ Κ.: Η Φρειδερίκη φορούσε τρεις σειρές από πέρλες και όχι μία. Kύφωση απο όσο ξέρω δεν είχε.

Γ.Κ.: Τίποτα δεν αφήνετε να πέσει κάτω Ανδρονίκη μου!

Α-Μ Κ.: Πφφφ!

Γ.Κ.: Δάνεισε μου τη για ένα Σαββατοκύριακο χρυσή μου! Θα φροντίσω να φανεί σαν ατύχημα. Στο υπόσχομαι!
Σ.Κ.: Προχωράτε μητέρα. Προχωράτε! Μη μας πάρουν και τη σειρά.Χαλαει και ο καιρός.
Γ.Κ.: Καλέ ο Πανίκας!
Σ.Κ.: Α πα πα! Πότε πρόλαβε και ήρθε από Θεσσαλονίκη. Όταν φύγαμε από το σπίτι μίλαγε ακόμα στην Λαμπίρη και μετά στην ΕΤ3
Γ.Κ.: Κονσέρβα δηλώσεις θα έκανε.
Σ.Κ.: Λες;
Γ.Κ.: Είμαι σχεδόν βεβαία!
Σ.Κ.: Α να βγαίνει και ο Κώστας με τη Νατάσα. Κουκλίτσα. Είναι μια κουκλίτσα!
Γ.Κ.: Σιγά τη bambola. Κοίτα ο Κώστας! Είναι καταϋποχρεωμένος στον αρχιεπίσκοπο. Πολύ σωστό το timing σου λέει, να ξεχάσει και ο κοσμάκης τις πομπές μας.
Σ.Κ.: Θα τις ξεχάσει όμως χρυσή μου;
Γ.Κ.: Ε τι να σου πω κοτζάμ Χριστόδουλος κοιμήθηκε. Βοηθάει όσο να 'ναι!
Σ.Κ.: Τι υπόθεση και αυτή με το Ζαχόπουλο ε;
Γ.Κ.: Μη το θίγεις εδώ το θέμα. Φωτιά θα πέσει να μας κάψει. Σου υπόσχομαι σύντομα να σου πω τί ακριβώς έχει συμβεί. Από σίγουρη πηγή. Όχι Χιότικη!

Α-Μ Κ.: Φτού σας ξετσίποτες! Βγάλτε το σκασμό επιτέλους!

Γ.Κ.: Ανδρονίκη μου να είστε σίγουρη ότι όταν συγχωρεθείτε εσείς θα είμαστε ήσυχες! Ελπίζω μόνο σύντομα.
Σ.Κ.: Άχου!
(άγνωστη κυρία): Προχωράτε madame
Γ.Κ.: Pardon?
(άγνωστη κυρία): Προχωράτε να μπούμε και εμείς κάτω από τη τέντα. Βρέχει.
Γ.Κ.: Συγγνώμη κυρία μου. Περάστε!
(άγνωστη κυρία): Ευχαριστώ! Από δω είστε;
Γ.Κ.: Φυσικά! Αθηναία! Εσείς;
(άγνωστη κυρία): Βολιώτισσα!
Γ.Κ.: Και κάνατε τόσο ταξίδι για να προσκυνήσετε τον μακαριστό μας αρχιεπίσκοπο;
(άγνωστη κυρία): Όχι madame ήρθα να σιγουρέψω ότι σχωρέθηκε.
Γ.Κ.: Ανδρονίκη μου! Έλα να σου συστήσω μια κυρία!
ΣτΣ: Κάθε ομοιότητα προσώπων καταστάσεων ή γεγονότων με την ελληνική πραγματικότητα δεν είναι καθόλου συμπτωματική. Η ιστορία δυστυχώς είναι εμπνευσμένη απο γεγονότα που συνέβησαν ή συμβαίνουν κάπου στην Αθήνα.