Φέτος είναι οι πρώτες διακοπές που θα κάνω μετά από σχεδόν τρία καλοκαίρια στην Αθήνα. Το καλοκαίρι του 2008 βρέθηκα στη Σύρο φιλοξενούμενος ενός φίλου και θυμάμαι πόσο υπέροχα είχα περάσει. Από τότε μέχρι σήμερα μεσολάβησαν πολλά γεγονότα στη ζωή μου. Άσχημα γεγονότα. Από αυτά που δεν φαντάζεσαι ότι μπορεί να συμβούν ή αν συμβούν νομίζεις ότι θα σε βρουν κάπως προετοιμασμένο. Τρίχες. Τίποτα δεν με βρήκε προετοιμασμένο. Βλέποντας και κάνοντας ήμουν. Σχεδόν όλα τα έβαλα σε μια τάξη. Κάποια τα έγδυσα από τη χυδαία ασκήμια τους και άφησα μόνο τα όμορφα κομμάτια να φαίνονται. Τα στόλισα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Εκεί όπου στεγάζεται το μουσείο με τις ομορφιές της ζωής μου. Μόνο ένα δεν μπόρεσα να τακτοποιήσω. Και μάλλον θα μου πάρει καιρό να το καταλάβω, να το ερμηνεύσω. Είναι το μόνο που με πονά. Και αυτόν το πόνο μόνο με το γράψιμο τον ημερεύω. Όχι πάντα με επιτυχία.
Συνέβησαν όμως και καλά γεγονότα αυτά τα τρία χρόνια. Γνώρισα έναν υπέροχο άνθρωπο που θαυμάζω τη δουλειά του και θεωρώ πια φίλο μου. Λατρεύω τη μουσική και την πένα του. Λατρεύω το υπέροχο χιούμορ του. Και όσο και αν σιχαίνεται να δίνει συμβουλές με έμαθε κάτι πολύτιμο: «Όσες ιδέες και αν έχεις στο μυαλό σου αν δεν έχεις τη σπίθα μέσα σου, αν δεν στρώσεις κώλο να γράψεις, δεν θα κάνεις τίποτα»
Μια φίλη η Μαρία Αμανατίδου δημιούργησε το Provocateur Magazine ένα θεματικό διαδικτυακό περιοδικό και μου πρότεινε να συμμετέχω σε αυτό. Μεγάλη τιμή για μένα γιατί γνωρίζω πόσο το αγαπά και τι σημαίνει για εκείνη αυτό το τολμηρό εγχείρημα. Η επιτυχία του είναι η εκπλήρωση ενός ονείρου για τη Μαρία και μας κάνει όλους που συμμετέχουμε σε αυτό περήφανους. Άσε που παίζει να γράφω και για την ομορφότερη εκδότρια της χώρας.
Πολύ πρόσφατα μια παρέα συνοδοιπόρων στη blogoσφαιρα με έκαναν μέλος της ομάδας τους. Τα παιδιά που έστησαν το blog Epikairo το αγαπάνε. Να το διαβάζετε γιατί εκεί θα βρείτε κάτι που το τελευταίο καρό λείπει από το ελληνικό internet. Ψύχραιμος λόγος, ενημέρωση, σχόλια με άποψη, έξυπνο χιούμορ.
Έχω ετοιμάσει τα πράγματα μου και περιμένω να φύγω. Αισθάνομαι σαν το πιτσιρικά που περίμενε έξω από το φορτωμένο αυτοκίνητο κάποια καλοκαίρια πριν τον πατέρα του και τη μάνα του για να πάνε να κάνουν κάμπινγκ κοντά στη θάλασσα. Αντί για κουβαδάκια πήρα μαζί μου μια φθηνή έκδοση του On the Road του Jack Kerouac και το μπλοκάκι μου.
Αυτές τις διακοπές θα τις ζήσω ανάμεσα σε αγαπημένους ανθρώπους που γνωρίζω από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου. Θα μένουμε σε ένα τροχόσπιτο πάνω σε ένα λόφο.
Συνέβησαν όμως και καλά γεγονότα αυτά τα τρία χρόνια. Γνώρισα έναν υπέροχο άνθρωπο που θαυμάζω τη δουλειά του και θεωρώ πια φίλο μου. Λατρεύω τη μουσική και την πένα του. Λατρεύω το υπέροχο χιούμορ του. Και όσο και αν σιχαίνεται να δίνει συμβουλές με έμαθε κάτι πολύτιμο: «Όσες ιδέες και αν έχεις στο μυαλό σου αν δεν έχεις τη σπίθα μέσα σου, αν δεν στρώσεις κώλο να γράψεις, δεν θα κάνεις τίποτα»
Μια φίλη η Μαρία Αμανατίδου δημιούργησε το Provocateur Magazine ένα θεματικό διαδικτυακό περιοδικό και μου πρότεινε να συμμετέχω σε αυτό. Μεγάλη τιμή για μένα γιατί γνωρίζω πόσο το αγαπά και τι σημαίνει για εκείνη αυτό το τολμηρό εγχείρημα. Η επιτυχία του είναι η εκπλήρωση ενός ονείρου για τη Μαρία και μας κάνει όλους που συμμετέχουμε σε αυτό περήφανους. Άσε που παίζει να γράφω και για την ομορφότερη εκδότρια της χώρας.
Πολύ πρόσφατα μια παρέα συνοδοιπόρων στη blogoσφαιρα με έκαναν μέλος της ομάδας τους. Τα παιδιά που έστησαν το blog Epikairo το αγαπάνε. Να το διαβάζετε γιατί εκεί θα βρείτε κάτι που το τελευταίο καρό λείπει από το ελληνικό internet. Ψύχραιμος λόγος, ενημέρωση, σχόλια με άποψη, έξυπνο χιούμορ.
Έχω ετοιμάσει τα πράγματα μου και περιμένω να φύγω. Αισθάνομαι σαν το πιτσιρικά που περίμενε έξω από το φορτωμένο αυτοκίνητο κάποια καλοκαίρια πριν τον πατέρα του και τη μάνα του για να πάνε να κάνουν κάμπινγκ κοντά στη θάλασσα. Αντί για κουβαδάκια πήρα μαζί μου μια φθηνή έκδοση του On the Road του Jack Kerouac και το μπλοκάκι μου.
Αυτές τις διακοπές θα τις ζήσω ανάμεσα σε αγαπημένους ανθρώπους που γνωρίζω από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου. Θα μένουμε σε ένα τροχόσπιτο πάνω σε ένα λόφο.
ΣτΣ: Να περάσατε όμορφα. Ότι και αν κάνετε. Μέσα ή έξω από τη Αθήνα.
