Soft Watch at the Moment of First Explosion

Δεν θέλω να γράψω κάτι για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Δεν θέλω να μιλήσω καν για τα γεγονότα που ακολούθησαν. Θέλω μόνο να θυμίσω ότι κατά την διάρκεια της δίκης των δολοφόνων του παιδιού κάποιοι βεβήλωσαν τη μνήμη του. Από τη μία δικηγόροι-τρόφιμοι ψυχιατρείου και από την άλλοι επαναστάτες - αναρχικοί του κώλου. Και το έκαναν αυτό μπροστά στη μάνα του. Χωρίς καμία απολύτως ντροπή.

Ο χρόνος σταμάτησε την στιγμή της πρώτης έκρηξης. Στις 6 Δεκεμβρίου 2008. Λίγο μετά τις 9 το βράδυ. Την στιγμή που μια σφαίρα σκότωσε έναν «αναρχικό, αλήτη, ανορθόγραφο, γόνο πλούσιας οικογένειας, βάζελο, με παραβατική συμπεριφορά που είχε το θράσος να θέλει να μπει και στην Νομική».

Ότι ζούμε από εκείνη την στιγμή και μετά είναι σχεδόν σουρεαλιστικό.

ΣτΣ: Ο τίτλος της σημερινής δημοσίευσης είναι δανεισμένος απο τον ομώνυμο πίνακα του Salvador Dali που δημιούργησε το 1954