«Να πιεις εσύ καφέ, τεμπέλαρε. Εγώ θέλω να παίξω Που έχεις βάλει το κόκαλο μου?»
-Έλα δω θα κάνεις καμιά ζημιά εκεί
« Χέστηκα. Το κόκαλο μου θέλω»
-Το κόκαλο σου θέλεις?
«Μμμμ! Τώρα το κατάλαβες βρε ζώον. Και περνιέστε για έξυπνα τα δίποδα… Αι σιχτίρ. Ναι το κόκαλο μου θέλω»
-Έλα δω. Πάρ’το αλλά κάτσε ήσυχα.
«Αν ήθελα να κάτσω ήσυχα, θα κοιμόμουνα. Έλα να παίξουμε!»
-Ψιτ. Πάω να σερφάρω λίγο μέσα. Άραξε εδώ ήσυχα όμως ε?
«Καλά είσαι ηλίθιος με τέτοια ζέστη μέσα πάς?»
-…
«Εϊ που πάς Εϊ μόνο μου με αφήνεις?»
-…
«Τώρα θα δεις ρε θα σου πάρω τα αυτιά μέχρι να βγεις έξω. Θα χαλάσω τον κόσμο σου λέω»
-Σκάσε ρε. Μην έρθω έξω.
«Χα, αυτό θέλω, χαζέ.»
-Σταμάτα ρε!
«Να έρθεις έξω ρε χαλβά να παίξουμε λίγο και μετά θα αράξουμε παρεΐτσα. Άντε ξεκούνα»
-Άμα έρθω έξω ρε θα σου φάω το καρύδι!
«Χο! Θα μας κλάσεις μια μάντρα»
-Τώρα θα δεις.
‘Όταν βγήκα έξω είχε το κόκαλο του στο στόμα και στα μάτια του την ανυπομονησία του παιδιού που σε παρακαλά για λίγο παιχνίδι. Δεν μπορώ να του χαλάσω χατίρι του κερατά. Τον λένε Fellon…που σημαίνει υπέροχος.
