Παράδειγμα # 347
Ο εξαιρετικός Φαληρεύς (Στέφανος Κασιμάτης) που διαβάζω ανελλιπώς αποκαλύπτει στο φύλλο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ την Τρίτη 14 Ιουλίου μια ηλιθιότητα της κυβέρνησης.
«Kάτι για το οποίο γίνεται πολλή συζήτηση, τον τελευταίο καιρό, μεταξύ κυβερνητικών στελεχών (και στο οποίο επενδύονται ελπίδες για το μέλλον της κυβέρνησης) είναι η ευτυχία. Μην φαντασθείτε ότι το ζήτημα είναι φιλοσοφικό. Δεν τους απασχολεί αν η ευτυχία είναι στάση του πνεύματος ή αποτέλεσμα δραστηριότητας. Διότι «Ευτυχία» είναι η κωδική ονομασία που έχει δοθεί στο σχέδιο για την επαναπροώθηση των παράνομων μεταναστών.
«Τι μας λες! Μα, υπάρχει σχέδιο;» σας ακούω να αναφωνείτε. Ε, λοιπόν, υπάρχει, το λένε «Ευτυχία» και τα βασικά του σημεία είναι τα εξής: προώθηση των παράνομων μεταναστών στην Τουρκία μέσω του βουλγαρικού εδάφους, αλλά και απευθείας στην Τουρκία, μέσω περασμάτων στο Αιγαίο που έχουν εντοπισθεί. Υποθέτω ότι πρέπει να έχει γίνει, στο παρασκήνιο, κάποια συνεννόηση με τη Βουλγαρία. Οσο για την περισυλλογή των μεταναστών και τη μεταφορά τους στους χώρους υποδοχής, από τους οποίους εν συνεχεία προωθούνται εκτός Ελλάδος, έχει εξασφαλισθεί η συμμετοχή στην επιχείρηση αρματαγωγού του Πολεμικού Ναυτικού.
Ακούσιο ή εκούσιο, δεν ξέρω. Πάντως, ο ιθύνων νους του σχεδίου έχει χιούμορ. Το υποστηρίζω, διότι θυμάμαι την αυταπόδεικτη αλήθεια που αναφέρουν οι πατέρες του αμερικανικού έθνους στη Διακήρυξη της Ελευθερίας: ότι όλοι οι άνθρωποι είναι προικισμένοι από τον δημιουργό τους με συγκεκριμένα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα, ανάμεσα στα οποία είναι η ζωή, η ελευθερία και η επιδίωξη της ευτυχίας (the pursuit of Happiness, στο πρωτότυπο). Σκληρό χιούμορ; Ισως. Σε κάθε περίπτωση όμως, η επιδίωξη της ευτυχίας ισχύει και για τις δύο πλευρές...»
ΣτΣ: Τέρμα οι απορείες για την κατάσταση της χώρας. Έχουμε σκάσει από Ευτυχία.
