25.5.09

33 : Το τάμα (μέρος Γ)

Μετά το ατυχές περιστατικό με την τροχαία στην εθνική οδό η Σάντυ Καψοκώλη και η Γερτρούδη Καλαμπαλίκη έφτασαν επιτέλους στον προορισμό τους, το πανέμορφο και θαυματουργό μοναστήρι του Οσίου Παταπίου Λουτρακίου.

Σ.Κ.: Δηλαδή για να καταλάβω τώρα, όταν βγαίνουμε με το αυτοκίνητο στην Εθνική πρέπει να έχουμε και έκθεση ορκωτού λογιστή εμείς οι ζάπλουτοι?
Γ.Κ.: Κατάλαβες γιατί τρέχουμε στις ερημιές τώρα να κάνουμε τάματα?
Σ.Κ.: Γιατί?
Γ.Κ.: Γιατί με τη ηλιθιότητα που βαράει τα υπουργούς μας μόνο αν εκπληρωθούν τάματα θα επανεκλεγούμε.
Σ.Κ.: Ήθελα να ήξερα ποιανού ιδέα ήτανε ο φορολογικός έλεγχος στην εθνική.
Γ.Κ.: Κρίνοντας από το μέγεθος της βλακείας του εγχειρήματος μάλλον του Παπαθανασίου. Εδώ αυτός δεν ντράπηκε να κάνει τις αποδείξεις που παίρνουμε από τον χασάπη Λαϊκό λαχείο σε αυτό θα κόλλαγε?
Σ.Κ.: Ααααχ! Με τις καλύτερες των εντυπώσεων μας εκλέξανε το 2004. Πώς καταντήσαμε έτσι?
Γ.Κ.: Θέλει και ερώτημα χρυσή μου. Ας όψεται αυτή η ρέγκα ο Βαρβιτιώτης που είχε τη φαεινή ιδέα να κάνουμε τον Κώστα αρχηγό.
Σ.Κ.: Και ποιόν να βάζαμε χρυσή μου? Τον Λάκη Τζορντανέλλι ή τον Τέρρυ Χρυσό
Γ.Κ.: Γιατί θα σου κακόπεφταν? Του κόμματος παιδιά είναι και αυτά. Χειρότερα νομίζεις θα τα έκαναν? Πιάσε λίγο τη λαμπάδα χρυσή μου,η μέση μου κόπηκε.
Σ.Κ.: Ασήκωτη είναι η ρημάδα!
Γ.Κ.: Όλη η εκκλησία εμάς κοιτάει με αυτό το πράμα.
Σ.Κ.: Είναι η πιο πλουμιστή για αυτό!
Γ.Κ.: Και η πιο "άστοχη"…. αλλά τέλος πάντων.
Σ.Κ.: Δε μου λες χρυσή μου μια και ήρθαμε εδώ δεν κάνουμε και ένα τρισάγιο στον μακαρίτη τον εθνάρχη.
Γ.Κ.: Πας καλά darling? Στροφές φέρνει στο μνήμα του ο μακαρίτης με τα καμώματα μας. Άσε μην το ταράξουμε και άλλο.
Σ.Κ.: Αχ αν ζούσε ο εθνάρχης….
Γ.Κ.: Αν ζούσε ο εθνάρχης εκτός που θα μας φασκέλωνε θα ψήφιζε και ΠΑΣΟΚ (φτού). Άσε καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράματα. Ίσως μας δοθεί η ευκαιρία να βγάλουμε από τη μέση το Μητσοτάκη.
Σ.Κ.: Πώς?
Γ.Κ.: Κάνοντας τη Ντόρα αρχηγό. Το΄χει πει άλλωστε φτάνει να δει την Ντόρα αρχηγό και μετά ας φύγει.
Σ.Κ.: Και που θα πάει?
Γ.Κ.: Μη μου ανοίγεις το στόμα! Σε εκκλησία είμαστε!
Σ.Κ.: Darling…. Ο Ζαγορίτης είναι αυτός?
Γ.Κ.: Πού?
Σ.Κ.: Να χρυσή μου εκεί. Αυτός με το μπλε ξέφωτο στο κεφάλι δίπλα στο μανουάλι.
Γ.Κ.: Τς τς τς τς. Ακόμα χρωμοσαμπουάν βάζει? Έλεος πια. Ακόμα θυμάται η Μύκονος τα προ-περσυνά του χάλια.
Σ.Κ.: Κοίτα λαμπάδα κρατάει και αυτός.
Γ.Κ.: Όπως κατάλαβες όλοι στο κόμμα την έχουμε μυριστεί τη δουλεία και βάζουμε τα μεγάλα τα μέσα για τις ευρωεκλογές.
Σ.Κ.: Αχ μεγάλη η δύναμη του Κυρίου.
Γ.Κ.: Μη χειρότερα χρυσή μου κοίτα!

Στο μοναστήρι ήταν μαζεμένη σύσσωμη η κεντρική επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας και το υπουργικό συμβούλιο. Απουσίαζε μόνο ο πρωθυπουργός.

Σ.Κ.: Πω πω! Ούτε στο τελευταίο συνέδριο δεν είδα τόσους του κόμματος μαζεμένους!
Γ.Κ.: Μωρέ μπράβο δουλειές ο Όσιος Πατάπιος. Θα έχει καλή φήμη ε?
Σ.Κ.: Ναι χρυσή μου. Η Μαρινέλα μου το πρότεινε.
Γ.Κ.: Α να και ο Ηλίας.
Σ.Κ.: Ποιος Ηλίας?
Γ.Κ.: Του 16ου
Σ.Κ.: Ποιανού?
Γ.Κ.: Τι ποιανού χρυσή μου τι ποιανού? Ο Ψινάκης.
Σ.Κ.: Είναι ο Ψινάκης του κόμματος ?
Γ.Κ.: Αν ήταν ο Ψινάκης του κόμματος θα είχαμε τον Καραμανλή για αρχηγό?
Σ.Κ.: Και ποιόν θα βάζαμε?
Γ.Κ.: Το Κώστα Μαρτάκη. Να πιάναμε και τους αλέγκρους ψηφοφόρους.
Σ.Κ.: Ε δεν το πιστεύω. Ο Κίμωνας Κουλούρης.
Γ.Κ.: Δε βλέπω να ξεμπερδεύουμε γρήγορα από δω μέσα. Στη Μύκονο ήρθαμε ή σε μοναστήρι?
Σ.Κ.: Και αυτό το λιβάνιιιιιι! Πώς μυρίζει έτσι? Τσίρους καπνίζουνε?
Γ.Κ.: Ποιο σιγά χρυσή μου, η κολόνια της Ντόρας είναι. Ρεζίλι θα γίνουμε.
Σ.Κ.: Πφφφφ!
Γ.Κ.: Κοίτα φάτσες πάντως… κοίτα φάτσες! Όλοι μέσα στη μαύρη νίλα είναι.
Σ.Κ.: Μη το γελάς καθόλου χρυσή μου. Να δεις που στο τέλος του μυστηρίου μπορεί να μας κεράσουνε και στάρι.
Γ.Κ.: Τα χειρότερα τα έχουμε δει πάντως. Τι άλλο να συμβεί πια?

Την ώρα εκείνη ξεκινά η λειτουργία και από το ιερό εμφανίζεται ο μοναχός Εφραίμ της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου.

Γ.Κ.: Ήμαρτον Παναγία μου! Και εδώ θα βάλει το χεράκι του ο θεομπαίχτης?
Σ.Κ.: Μάλλον είναι προς πώληση ο Κορινθιάκος κόλπος.

(τέλος)

ΣτΣ: Κάθε ομοιότητα προσώπων καταστάσεων ή γεγονότων με την ελληνική πραγματικότητα δεν είναι καθόλου συμπωματική. Η ιστορία δυστυχώς είναι εμπνευσμένη από γεγονότα που συνέβησαν ή συμβαίνουν κάπου κοντά στο Λουτράκι.