6.4.09

29 : Στον κήπο του Επίκουρου

Η Σάντυ Καψοκώλη και η Γερτρούδη Καλαμπαλίκη μετά απο πολύ κόπο κάθονται στα αναπαυτικά καθίσματα του Megaron Plus και περιμένουν να ακούσουν την ομιλία του διάσημου ψυχοθεραπευτή Irving Yalom.

Γ.Κ.: Αααααχ!
Σ.Κ.:Τι έπαθες χρυσή μου?
Γ.Κ.: Έβγαλα τα παπούτσια μου darling! Σαν μελιτζάνες έγιναν τα πόδια μου! Πόση ώρα περίμενα με έξω καλέ?
Σ.Κ.: Τρεισήμισι ώρες! Πάντως τόσο κόσμο για ψυχανάλυση δεν έχω δει μαζεμένο.
Γ.Κ.: Σε συγκέντρωση του κόμματος δεν έχεις ξαναπάει?
Σ.Κ.: Ναι αλλά εκεί δεν μιλάνε ψυχοθεραπευτές.
Γ.Κ.: Σωστά εκεί μιλάνε σχιζοφρενείς! Αλλά ας μην το ανοίξω το ρημάδι μου από τώρα.
Σ.Κ.: Καλέ,η Έφη η Σαρρή δεν είναι αυτή?
Γ.Κ.: Πού?
Σ.Κ.: Εκεί καλέ δίπλα στην Παναγιωταρέα. Πρώτη γραμμή σχεδόν.
Γ.Κ.: Αχ μαύρε Irving! Που νά'ξερες πιο είναι το κοινό σου και συ.
Σ.Κ.: Ξέρει η Εφούλα τον Yalom?
Γ.Κ.: Μα φυσικά και η κυρία Θώδη που κάθεται επίσης δίπλα τους - σε περίπτωση που δεν την πρόσεξες- είμαι σίγουρη ότι θα τους εξηγεί την αφυπνιστική δράση που μπορεί να έχει η συνειδητοποίηση του αναπόφευκτου τέλους.
Σ.Κ.: Με κοροϊδεύεις τώρα?
Γ.Κ.: Ε μα πας γυρεύοντας χρυσή μου! Είναι να αναρωτιέσαι τι κάνουν αυτές εδώ? Όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη λέει ο σοφός λαός
Σ.Κ.: Ο σοφός λαός δίνει και 5% όμως προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις στο ΠΑΣΟΚ
Γ.Κ.: Με την διακυβέρνηση του Κώστα πάλι καλά να λέμε που δεν έχουν ζητήσει και την διαπόμπευση μας ακόμα.
Σ.Κ.: Α,κοίτα η σταρ των ημερών είναι εδώ. Η κόρη του Παυλίδη. Η Αγγελικούλα...
Γ.Κ.: (έντονα)Που,που,που είναι το ζώον να της πετάξω τα Manolo μου κατακέφαλα μπας και ξυπνήσει η μουλάρα. Μου ήθελε και χορηγία διαμέρισμα!
Σ.Κ.: Σιγά χρυσή μου σιγά! Θέαμα θα γίνουμε.
Γ.Κ.: Υπερθέαμα και μάλιστα χολιγουντιανών προδιαγραφών θα μας κάνει σε λίγες μέρες ο πατέρας της με σκηνοθέτη τον Τσαμπίκο Τριομμάτη.
Σ.Κ.: Καινούριος καλλιτέχνης? Δεν τον ξέρω.
Γ.Κ.: Ναι χρυσή μου του ανεξάρτητου κινηματογράφου είναι αυτός.
Σ.Κ.: Έχει κάνει καμιά επιτυχία?
Γ.Κ.: Ου, μόνο μία? Πολλές. Σκέψου ότι καταφέρνει και μαζεύει τόσο κοινό στις συγκεντρώσεις του Παυλίδη που τον ζήτησε και η Madonna για την επόμενη τουρνέ της.
Σ.Κ.: Σκέφτεται να κατέβει η Madonna στις εκλογές για υποψήφια του κόμματος?
Γ.Κ.: Νωρίς θα το πιάσω το Evian σήμερα.
Σ.Κ.: Γιατί χρυσή μου? Η Madonna θα έκανε θαύματα στην θέση του Αβραμόπουλου?
Γ.Κ.: Να κάτι τέτοια λες και δεν μπορώ να σε διαψεύσω
Σ.Κ.: Η κατάσταση στην υγεία είναι χάλια αναρωτιέμαι τι κάνει ο Δημητράκης σε αυτό το υπουργείο?
Γ.Κ.: Δημόσιες σχέσεις χρυσή μου. Δεν είδες και ο προκάτοχος του ο Νικήτας? Μέχρι και δήμαρχο τον έκαναν οι χορηγοί του οι φαρμακοβιομήχανοι.
Σ.Κ.: Γιατρούς χρειαζόμαστε νοσηλευτές...
Γ.Κ.: Α,όλα και όλα αυτό η κυβέρνηση το έχει τακτοποιήσει. Να είμαστε δίκαιες darling
Σ.Κ.: Πώς καλέ?
Γ.Κ.: Προσέλαβε 1300 αγροφύλακες.
Σ.Κ.: Που έχουν τελειώσει ιατρική?
Γ.Κ.: Μάλλον. Όπως και να έχει πάντως 1300 οικογένειες την ψήφο τους θα μας την δώσουν. Σίγουρα πράματα. Τώρα αν μπορούν και οι άνθρωποι να εξυπηρετήσουν και ξέρουν να αλλάζουν και καμία πάπια κακό δεν θα μας κάνει.
Σ.Κ.: Ναι αλλά χρειαζόμαστε και γιατρούς!
Γ.Κ.: Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι. Ας ξεκινήσουν από τα απλά,κανένα ξεσκάτισα κλπ και όλο με κάποιο νομοσχέδιο θα τους προβιβάσουμε σε γιατρούς.
Σ.Κ.: Γίνονται τέτοια πράματα χρυσή μου?
Γ.Κ.: Darling ο Κώστας τόλμησε να κάνει υφυπουργό οικονομικών τον Θανάση τον Μπούρα θα 'κωλώσει" να κάνει νομίζεις τον αγροφύλακα, νευροχειρούργο-νοσοκόμα?
Σ.Κ.: Σωστά σε προεκλογική περίοδο βρισκόμαστε.
Γ.Κ.: Και μάλιστα δύσκολη.
Σ.Κ.: Εγώ πάντως τον Θανασάκη τον Μπούρα τον συμπαθώ.
Γ.Κ.: Πάντοτε ήσουν φιλόζωη καλή μου.
Σ.Κ.: Είναι παρεξηγημένο παλικάρι. Έχει κρυφές χάρες
Γ.Κ.: !!!
Σ.Κ.: Δεν θα με ρωτήσεις ποιες?
Γ.Κ.: Πριν να μου πέις θα με αφήσεις πρώτα να πετάξω τα Manolo μου στο κεφάλι της Αγγελικούλας?
Σ.Κ.: Αποκλείεται χρυσή μου!
Γ.Κ.: Silance, τότε.

(Εκείνη την ώρα από τα μεγάφωνα ανακοινώνεται η έναρξη της ομιλίας)

γυναικεία φωνή: Κυρίες και κύριοι καλώς ήλθατε στο μεγαλύτερο ντιβάνι της Αθήνας
Γ.Κ.: Άι στο διάολο και συ χριστιανή μου


ΣτΣ: Κάθε ομοιότητα προσώπων καταστάσεων ή γεγονότων με την ελληνική πραγματικότητα δεν είναι καθόλου συμπτωματική. Η ιστορία δυστυχώς είναι εμπνευσμένηαπό γεγονότα που συνέβησαν ή συμβαίνουν κάπου στην Αθήνα.