Η Γερτρούδη Καλαμπαλίκη τηλεφωνεί στη Σάντυ Καψοκώλη αμέσως μετά την ομιλία του πρωθυπουργού στην ΔΕΘΣ.Κ.: Παρακαλώ?
Γ.Κ.: Έλα χρυσή μου τι κάνεις?
(αντρική φωνή): Δουλεύουμε σκληρά! Θέλουμε βαρέα ! Εμείς δεν παντρευτήκαμε τη Μάρα Ζαχαρέα!
Γ.Κ.: !!!
Σ.Κ.: Ναι? Με ακούς χρυσή μου?
Γ.Κ.: Ποιος φωνάζει καλέ έτσι? Ο Τατούλης?
Σ.Κ.: Τι να σου πω χρυσή μου καμιά εκατοστή μαντράχαλους έχω μπροστά μου τον Τατούλη δεν τον βλέπω!
(φωνή πλήθους): Δουλεύουμε σκληρά! Θέλουμε βαρέα ! Εμείς δεν παντρευτήκαμε τη Μάρα Ζαχαρέα!
Σ.Κ.: Έλα με ακούς στο αυτοκίνητο είμαι. Μόλις τελείωσε την ομιλία του ο Κώστας και προσπαθούμε να φύγουμε
Γ.Κ.: Και πάνω στη διαδήλωση βρήκατε να πέσετε?
Σ.Κ.: Ο παρκαδόρος το βάλε όπου ήθελε! Τι να πω πια.
(φωνή πλήθους αγριεμένα): Δουλεύουμε σκληρά! Θέλουμε βαρέα ! Εμείς δεν παντρευτήκαμε τη Μάρα Ζαχαρέα!
Α-Μ Κ.: Ούστ! Ούστ από δώ μαλλίαδες! Που να σας πάρει ο δαίμονας, τεντιμπόιδες!
Γ.Κ.: Η πεθερά σου είναι αυτή που τους «στολίζει»?
Σ.Κ.: Ναι χρυσή μου! (γυρίζοντας προς την πεθερά της Μπούμπα) Κλίστε το παράθυρο μητέρα! Θα φάμε κανένα καδρόνι στο κεφάλι!
Α-Μ Κ.: Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου, να μας πάρεις από δω, ανεπρόκοπη. Εγώ φταίω που δεν έφυγα παρέα με την Ελενίτσα τη Ράπτη και κείνο τον ομορφονιό τον μαυρισμένο νωρίτερα που με παρακάλαγαν να με πάρουν μαζί τους.
Σ.Κ.: Για τον Άνθιμο σας μπέρδεψαν! Για αυτό ήθελα να σας πάρουν μαζί τους.
Γ.Κ.: Πέταξε την έξω από το αμάξι χρυσή μου και φώναξε στο πλήθος ότι είναι η πεθερά του Ρουσόπουλου να την παλουκώσουν να ησυχάσεις πια!
Σ.Κ.: Μη μου βάζεις ιδέες και τα χω χαμένα. Να δω πως θα τις σκαπουλάρουμε από εδώ που μπλέξαμε.
Γ.Κ.: Σκατά τα έκανε ο Κώστας πάλι. Θού κύριε.
Σ.Κ.: Τώρα καταλαβαίνω πώς αισθανόταν η μακαρίτισσα η Μαρία η Αντουανέτα λίγο πριν το τέλος της.
Γ.Κ.: Από τη Πόλη έρχομαι και στην κορφή καν ‘έλα.
Σ.Κ.: Δε σε άκουσα χρυσή μου τι είπες?
Γ.Κ.: Πρόσεχε είπα. Πρόσεχε και θα σε πάρω άλλη ώρα να τα πούμε.
Σ.Κ.: Εντάξει! Εσύ καλά είσαι?
Γ.Κ.: Μια χαρά στου Βουλγαράκη πάμε με τον Αιμίλιο για ένα ποτό. Έκλεισε κάτι καλές δουλειές η Κατερίνα η γυναίκα του και πάμε να το γιορτάσουμε.
Σ.Κ.: Τι δουλειές?
Γ.Κ.: Κάτι για ακίνητα στη Λίμνη Βιστωνίδα μου είπε αλλά δεν καλοκατάλαβα.
(φωνή πλήθους αγριεμένα): Δουλεύουμε σκληρά! Θέλουμε βαρέα ! Εμείς δεν παντρευτήκαμε τη Μάρα Ζαχαρέα!
Γ.Κ.: Δεν μπορώ να τους ακούω άλλο. Συγχύζομαι !
Σ.Κ.: Χρυσή μου σε κλίνω ο Πανίκας ανοίγει δρόμο με τη φρουρά του. Πάω να τον πάρω από πίσω για να γλιτώσουμε.
Γ.Κ.: Τι decadence Θεέ μου! Να παίρνουμε από πίσω τον Πανίκα για να γλιτώσουμε τη διαπόμπευση.
Σ.Κ.: Τι λες χρυσή μου δεν σε ακούω?
Γ.Κ.: Au revoir λέω Au re-voir!
(φωνή πλήθους αγριεμένα): Δουλεύουμε σκληρά! Θέλουμε βαρέα ! Εμείς δεν παντρευτήκαμε τη Μάρα… (κλικ)
Γ.Κ.:Μαρούσκααααα! Το Εvian!
ΣτΣ: Κάθε ομοιότητα προσώπων καταστάσεων ή γεγονότων με την ελληνική πραγματικότητα δεν είναι καθόλου συμπτωματική. Η ιστορία δυστυχώς είναι εμπνευσμένη απο γεγονότα που συνέβησαν ή συμβαίνουν κάπου στην χώρα μας.
