Με λένε Σοφία. Η καταγωγή μου είναι από τη Καλαμάτα και ξέρω από καλό λάδι γι’ αυτό εμπιστεύομαι το Άλτις μέχρι τη τελευταία του σταγόνα. Οι συμμαθητές μου με φωνάζουν Σοφούλα και κάποιοι από αυτούς Φούλα γιατί με ζηλεύουν επειδή είμαι η πιο καλή μαθήτρια της τάξης και η πιο έξυπνη. Βέβαια κάποια στιγμή θα τους κάνω να το μετανιώσουν πικρά, που με λένε έτσι. Η μαμά μερικές φορές με φωνάζει Στρίτζω που δε ξέρω τι σημαίνει αλλά από τη μούρη της όταν το λέει μπορώ να καταλάβω περίπου. Καλύτερος μου φίλος είναι ο Κωστάκης. Τον αγαπώ γιατί είναι από καλή οικογένεια και ο μπαμπάς μου είπε να τον έχω από κοντά γιατί κάποια στιγμή θα κυβερνήσει την Ελλάδα. Είναι τεμπέλης και μεγάλο τούβλο γι’ αυτό τον αφήνω να αντιγράφει από εμένα στα διαγωνίσματα μπας και καταφέρει να αποφοιτήσει από το Δημοτικό και τελικά κυβερνήσει. Η συμμαθήτρια μου η Θοδώρα τον φωνάζει συνέχεια «μπάμια» και εκείνος βάζει τα κλάματα. Έτσι εγώ για να την εκδικηθώ μια μέρα που είχαμε θρησκευτικά και καθόταν μπροστά μου μαζί με τη διπλανή μου Νατάσσα της πετάξαμε μπιλίτσες από τσίχλες στα μαλλιά και γίνανε αφάνα. Ήρθε την επομένη η μαμά της η κυρία Μαρίκα και μας φώναξε η κυρία Φωτούλα στο γραφείο της και μας έβαλε τιμωρία. Ο μπαμπάς μου όμως κανόνισε και έστειλε στο σχολείο τρεις τενεκέδες λάδι από το καλό, όχι από αυτό που πουλάμε στο μαγαζί, και όλα γίνανε μέλι γάλα με τη κύρια Φωτούλα..Όπως σας είπα και πριν είμαι πολύ καλή μαθήτρια. Τώρα κάνω Αγγλικά και παράλληλα Γαλλικά μετά θα μάθω Ιταλικά που είναι εύκολα και Τούρκικα. Τώρα Τούρκικα δε ξέρω γιατί, αλλά ο μπαμπάς μου λέει ότι όλο και κάπου θα μου χρειαστούν. Επίσης θέλω να πάω Πανεπιστήμιο γιατί πρέπει να έχω ένα χαρτί στα χέρια μου αν θέλω να προκόψω. Η μαμά μου λέει επίσης ότι πρέπει να μου βρούνε και κάποιον να παντρευτώ γιατί με τη ξινίλα που κουβαλάω θα μείνω στο ράφι. Ο μπαμπάς λέει ότι ακόμα είναι νωρίς. Πέρυσι το καλοκαίρι είχαμε πάει στη Μύκονο και γνώρισα ένα παιδί, το Φίλιππο που μου άρεσε πολύ και θέλω να τον παντρευτώ όταν μεγαλώσω. Πηγαίναμε συνέχεια με τους γονείς μας για μπάνιο και μια μέρα είδαμε και τον Πέτρο τον πελεκάνο. Πολύ χάρηκα. Έτρεχα να τον πιάσω και προσπαθούσε να με αποφύγει αλλά δεν τα κατάφερε. Τον πήρα αγκαλιά και του έδωσα ένα φιλί. Το ίδιο απόγευμα ο Πέτρος ο Πελεκάνος ψόφησε και ένας κύριος που τον έλεγαν Γαλάτη ήρθε και έκανε παρατήρηση στη μαμά και τον μπαμπά που με είχαν ξαμολήσει για να με ξεφορτωθούν και δεν με πρόσεχαν και προκάλεσα αυτή τη καταστροφή. Η μαμά του είπε ότι ήμουν ένα μικρό παιδάκι που δεν ήξερε τι έκανε και εκείνος τους είπε να πάρετε τη γρουσούζα τη κόρη σας και να μη ξαναπατήσετε στο νησί μας. Πολύ στεναχωρήθηκα, έκλαιγα όλη τη νύχτα. Το επόμενο πρωί φύγαμε. Αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο με τίτλο «Το καλοκαίρι του Πέτρου Πελεκάνου» που θα το αφιερώσω στη μνήμη του.
Αγαπημένη μου ηθοποιός είναι η Τασσώ Καββαδία. Πολύ μου άρεσε που έκανε στις ελληνικές ταινίες τη κακιά. Όταν μεγαλώσω θα της μοιάσω αν θέλω να αναλάβω και κανένα υπουργείο όταν θα κυβερνήσει ο Κωστάκης που σας είπα πιο πάνω.
Ναι! Τώρα, που το γράφω αυτό θα κάνω. Όταν μεγαλώσω θα γίνω υφυπουργός! Ο μπαμπάς θα είναι περήφανος για μένα. Για την μαμά πάλι δε ξέρω…
ΣτΣ : Η μικρή Σοφούλα κατάφερε να κάνει τον μπαμπά της περήφανο.
