18.9.07

Η ηλιθιότητα ειναι αήτητη.

Παράδειγμα έβδομο

Ελληνίδες, Έλληνες,
Τις εβδομάδες που πέρασαν, αρνηθήκαμε να μπούμε σε στείρες αντιπαραθέσεις. Αρνηθήκαμε να ακολουθήσουμε πολιτικές διχασμού και οξύτητας. Μείναμε πιστοί στις αρχές του νέου πολιτικού πολιτισμού που υπηρετούμε. Τον πολιτικό πολιτισμό, που απαιτούν στην πλειοψηφία τους οι πολίτες, ασχέτως του τι ψηφίζουν. Έτσι θα συνεχίσουμε.


Κώστας Καραμανλής, Ζάππειο 17/09/2007

7.10 μ.μ.: Δέκα λεπτά μετά τα exit polls ανεβαίνω με το αυτοκίνητο τη Σταδίου. «Ο ουρανός θα ’ναι γαλάζιος και πάλι...» - απ’ την Κολοκοτρώνη ακούω τον Ρόμπερτ Γουίλιαμς να τραγουδά, και ξαφνικά... «Τι είσαι;». Μεσ’ το ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου μου, χώνεται ένα κεφάλι ΟΝΝΕΔίτη! «Λέγε τι είσαι!», μου φωνάζει. «Δημοσιογράφος...» κάνω έκπληκτη. «Α, γιατί άμα ήσουνα ΠΑΣΟΚ...», λέει και μια στιγμή πριν βγάλει το κεφάλι του έξω, κάνει με το χέρι πως θα μου έκοβε τον λαιμό! Οποιος περνάει απ’ την πλατεία χωρίς να ανεμίζει σημαία της Ν.Δ. και τον πιάσει το φανάρι, παθαίνει ό,τι κι εγώ. Αλλά ακόμα χειρότερα παθαίνει όποιος επιχειρήσει να περάσει απ’ το πεζοδρόμιο, να φθάσει στο εκλογικό κέντρο.

ΣτΣ: Απόσπασμα απο το άρθρο με τίτλο "Με τέτοιο αρχηγό δεν φοβόμασταν" της δημοσιογράφου Μαριλής Μαργωμένου, Η Καθημερινή 17/09/2007